دکوراسیون داخلی آپارتمان مینیمال برای عکاس نیویورکی با در نظر گرفتن ایجاد فضاهایی برای ملاقات با کارفرمایان، پذیرایی از مهمانان و فضایی برای فرار از شلوغی شهر طراحی شده است.
این آپارتمان که مساحتی حدود ۴۵۰ مترمربع دارد، سابقا مربوط به یک فضای صنعتی بوده که ستون هایی از جنس چدن و پنجره های بزرگ و متعدد در آن بکار رفته است.
دکوراسیون داخلی آپارتمان در سال ۲۰۱۴ توسط استودیو معماری Desai Chai طراحی شده است. این طراحی منجر به ایجاد محیطی “آرامش بخش” شده است که در آن فضاهای عمومی و خصوصی از یکدگیر جدا بوده اما در عین حال جریان سیرکولاسیون آزاد در کل فضا برقرار می شود.
خواسته های کارفرما برای دکوراسیون داخلی آپارتمان
تیم طراحی این استودیو که توسط Katherine Chai و Arjun Desai بنیان گذاری شده است، در مورد این پروژه می گویند: “کارفرما برای دکوراسیون داخلی آپارتمان از استودیو ما خواسته بود که خانه ای طراحی کنیم که هم به عنوان فضای کار و هم به عنوان یک گالری برای عکس های او عمل کند و در عین حال فضایی برای پذیرایی از میهمانان و دوستان نیز در این مکان فراهم آید.”
به محض ورود به این خانه، با فضای پذیرش و کتابخانه برای ملاقات صاحب خانه و نمایشگاه گردان ها و کارفرمایان مواجه می شویم که آثار عکاسی صاحبخانه را می توان در این فضا به نمایش گذاشت. قفسه های چوبی با ردیف های افقی ، یک دیوار را به طور کامل پوشش داده اند و در این قفسه ها آلبوم های عکس و کتاب قرار می گیرد. یک میز بزرگ نیز برای نمایش نمونه آثار در مرکز این اتاق قرار گرفته است.
در ادامه حرکت در این خانه از پارتیشن هایی که از شیشه مشجر ساخته شده اند عبور کرده و به فضایی می رسیم که به عنوان فضای کار و استودیو این عکاس عمل می کند. کانتر های کم ارتفاع فضایی برای انجام کار روی عکس ها از قبیل قاب گرفتن عکس ها به دست می دهد در حالیکه قفسه های بلندتر، به واسطه ارتفاع زیاد خود، از یک طرف فضای تعویض لباس را پوشش داده و مخفی می کنند.
جداره ای که مجهز به درب های ریلی می باشد، تخت خوابی را پشت خود پنهان کرده است که مکمل مجموعه فضاهای این بنا بوده و تشکیل دهنده فضای آرام و خصوصی این مکان می باشد. بخش بزرگتری از آپارتمان در قسمت جنوب، برای یک نشیمن با پلان باز و یک آشپزخانه اوپن در نظر گرفته شده که از پنجره های متعدد تعبیه شده در جداره های این ساختمان بهره می گیرد.
جزیره آشپزخانه با طول زیاد و از جنس فولاد سیاه رنگ، به موازات میز ناهارخوری قرار گرفته و رنگ آن متناسب با ستون های چدنی تیره رنگ این بنا می باشد. در عین حال برای مابقی المان های فضا از رنگ های روشن استفاده شده و حتی در شب نیز به واسطه استفاده از نورهای مخفی در فضاهای تو رفته سقف، فضا روشن می شود.
طراحان پروژه معتقدند: “فضای نشیمن، آشپزخانه و ناهارخوری یک ترکیب پیوسته و بسیار انعطاف پذیر به دست می دهد که برای عملکردهای مختلف مناسب است.” برای کفسازی این بنا، در اکثر بخش ها از چوب بلوط استفاده شده است. در این بنا از فضای نشیمن گرفته تا اتاق خواب که پشت پارتیشنی از قفسه ها مخفی شده است، همه از متریالی مشابه استفاده کرده اند.
در دکوراسیون داخلی آپارتمان با در نظر گرفتن ایجاد فضاهایی برای ملاقات با کارفرمایان، پذیرایی از مهمانان و فضایی برای فرار از شلوغی شهر طراحی شده است.دو فضای سرویس در این بنا، هم از اتاق خواب و هم از استودیو کار، از سمت اتاق تعویض لباس، قابل دسترس می باشند. هر دو این فضاها از طراحی مینمیال برخوردار بوده و از یک روشویی سفارشی برای آنها استفاده شده است. هر دو فضا در قسمت سقف دارای نورپردازی خاص بوده و بعلاوه در سرویس مستر از کفسازی با طرح راه راه و از جنس سنگ استفاده شده است.
معماران این بنا که آثار انها در زمینه معماری داخلی، از ویلاهای ییلاقی تا استودیوهای فیلمسازی را شامل می شود، درباره متریال های مورد استفاده در سرویس ها می گویند: ” برای پرداخت نهایی دیوارهای حمام از رزین ضدآب استفاده شده که سطحی را به دست می دهد که هم نگهداری آن آسان است و هم اینکه درخشان می باشد.”
