مینیمالیسم در سال های اخیر به عنوان فلسفه طراحی داخلی و روش زندگی بیشتر شناخته شده است. هدف طراحی داخلی مینیمال رسیدن به نتیجه بهتر با کمک ساده سازی در تمامی ابعاد است. سادگی در فرم، فضا، متریال، جزییات و رنگ. طراحی مینیمال همچنین توجه زیادی برای رسیدن به شفافیت در فضا دارد.
مینیمال یا مینیمالیسم در فارسی به هنر ساده گرایی و یا کمینه گرایی گفته می شود که در ساختار آن هیچگونه پیچیدگی و جزئیات غیر کاربردی دیده نمی شود. با این تعریف دکوراسیون مینیمال را می توانیم فضایی با جلوه ساده و با تعداد مبلمان و وسایلی کم تصور کنیم که در محیط آن آرامش و نظم و ترتیب وجود دارد.
طراحان بزرگ سبک مینیمالیستی علاقه زیادی به فضاهای باز، ساده و پاکیزه دارند. این طراحان از مهم ترین عناصر ممکن برای رسیدن به مقصود خود استفاده می کنند. طراحان سبک مینیمالیستی معتقدند هر آن چیزی را که در طراحی دکوراسیون داخلی کاربردی ندارد، قطعاً باید کنار گذاشته شود. مهم ترین مسئله چیدمان عناصر اصلی و ضروری است تا با این حرکت بتوان از حداکثر فضا استفاده نمود. در این سبک عبارت هایی مانند ساده گرایی و حداقل گرایی بسیار به کار برده می شود. در واقع طرفداران سبک مینیمالیستی افرادی هستند که با مصرف گرایی و تجمل گرایی در مبارزه هستند.
اما باید بدانید سادگی سبک طراحی داخلی مینیمال، به معنی اجرای آسان آن در طراحی داخلی منزلتان نیست و برای پیاده کردن صحیح و اصولی این نوع دکوراسیون، باید با ویژگی های اصلی آن آشنا باشید. بنابراین در این مطلب از تهران سازان تصمیم داریم تا با معرفی صحیح این نوع سبک به شما عزیزان کمک کنیم تا آن را به درستی در منزل خود پیاده کنید.
معماران مینیمالیست ارزش زیادی برای فضای فراخ، پاکیزه و ساده قائل هستند. از نظر آن ها همه چیزهایی که کاربرد ندارند باید حذف شوند و تنها چندین عنصر ضروری و اصلی باید باقی بمانند تا بتوان از حداکثر فضای موجود نهایت بهره را برد.
معنای سبک مینیمال در طراحی داخلی
واژه مینیمالیسم و معماری و طراحی دکوراسیون داخلی به سبک مینیمال، به نوعی رژیم در هنر معماری اطلاق می شود. معماری مینیمالیستی بر محدودیت استفاده از عناصر برای دستیابی به بیشترین مزایا و فواید تکیه دارد.
این سبک از فلسفه ذن و همچنین از طراحی سنتی ژاپنی الهام گرفته است. از ابتدا تا به حال در طرح های سنتی ژاپن، افزودن عناصر لازم و حذف عناصر اضافی، همیشه مورد توجه بوده است. هنگامی که که به طرح های معماری داخلی یا بناهای ساختمانی آنها نگاه می کنید، متوجه می شوید که آنها از تزئینات کمتر، رنگ ها، خطوط و اشکال ساده تری استفاده می کنند. ارتباط زیادی بین طرح های سنتی ژاپنی و فرهنگ ژاپنی وجود دارد. فرهنگی که در آن بی آلایشی و سادگی موج می زند.
طرفداران معماری مینیمالیستی مانند تادائو آندو، آلبرتو بائسا و جان پاوسون تلاش کردند تا از محدود کردن و به حداقل رساندن عناصر استفاده کنند تا ماهیت اصلی معماری را نمایان و برجسته کنند. معماران مینیمالیست ارزش زیادی برای فضای فراخ، پاکیزه و ساده قائل هستند. از نظر آن ها همه چیزهایی که کاربرد ندارند باید حذف شوند و تنها چندین عنصر ضروری و اصلی باید باقی بمانند تا بتوان از حداکثر فضای موجود نهایت بهره را برد. از عبارت های “حداقل گرایی” و “ساده گرایی” نیز برای اشاره به سبک مینیمال استفاده می شود. هدف اصلی این سبک استفاده از حداقل عناصر برای مبارزه با مصرف گرایی و تجمل گرایی است.
تاریخچه سبک مینیمال در طراحی داخلی
تاریخچه مینیمالیست به قرن بیستم برمی گردد. مینیمالیست تنها در معماری کاربرد ندارد، در واقع مینیمالیسم یک جنبش هنری است که در تمام زمینه های هنری و طراحی می تواند کاربرد داشته باشد. اصطلاح مینیمالیسم در ۱۹۶۵ میلادی توسط ریچارد وولهایم مطرح شد و کم کم این اصطلاح همه گیر شد. اما شاید سبک مینیمالیست در چگونگی زندگی کردن و معنای زندگی مفهوم بسیار پر کاربردتری داشته باشد.
معماری مینیمالیستی در اواخر دهه ۱۹۸۰ در لندن و نیویورک رواج پیدا کرد. در این دوره، طراحان با استفاده از اشیا سفید رنگ، نورپردازی سفید یخی و یا آبی، طراحی فضاهایی بزرگ با حداقل استفاده از اشیا و مبلمان در جستجوی دستیابی به سادگی مطلق بودند و همانگونه که از نام آن پیداست، در این سبک تکیه بر حداقل ها است و کاملاً بر خلاف سبک های کلاسیک و سنتی، از شلوغی و وفور پرهیز می شود.
ایده اصلی طراحی داخلی مینیمال کم کردن حواشی و رسیدن به کیفیت های بنیادی و سادگی است. مینیمالیسم، ساده کردن فضاهای زندگی و آشکارسازی خصیصه های بنیادی ساختمان هاست، به منظور آنکه نگرشی ساده نسبت به زندگی در افراد ایجاد کند.
همه چیز در گذر زمان دچار تغییر می شود و سبک مینیمالیسم نیز از این موضوع مستثنی نبوده و شاید طراحی دکوراسیون به سبک مینیمالیسم از مفهوم اصلی خود امروزه بسیار دور شده باشد؛ اما به عنوان یک سبک مدرن در دنیای امروزی طرفداران بسیار زیادی دارد. مینیمالیسم در طراحی بسیاری از محصولات کاربرد فراوانی دارد یکی از شرکتهایی که از طراحی های مینیمال برای تولید محصولات خود استفاده می کند شرکت اپل است. شرکتی که در طراحی محصولات خود دو مفهوم سادگی و کارآمدی را بسیار مورد توجه قرار می دهد.
رنگ سفید، مناسب ترین رنگ برای ایجاد فضایی مینیمال است. استفاده از این رنگ به عنوان رنگ بنیادین می تواند پیوستگی و یکدستی بین دیوارها، کف و مبلمان به وجود آورد و به فضا نوعی نرمش و سادگی ببخشد.
ویژگی های سبک مینیمال در طراحی
سادگی
خانه هایی که بر اساس مینیمالیست طراحی می شوند، سه ویژگی سادگی، بی آلایشی و کارآمدی را می توان در آنها به وضوح دید. طراحان تمام تلاش خود را می کنند تا از فضای موجود را بسیار مناسب استفاده کنند و به هیچ عنوان آن را هدر ندهد. هر آن چیزی که در طراحی مینیمالیست استفاده می شود بر اساس نیازی است که در ساکنان آن خانه وجود دارد. دیوارهای داخلی محدود، اشکال ساده، مکان های ذخیره سازی عموماً به صورت مخفی در این نوع از خانه ها کاملاً برجسته است.
طراحان مینیمالیسم، برای هر موردی که طراحی می کنند باید یک دلیل بسیار خوبی وجود داشته باشد. درب ها و پنجره هایی که در طراحی داخلی مینیمال وجود دارد، بسیار ساده طراحی می شود. سادگی و کارایی در تمام فضای یک خانه مینیمالیستی وجود دارد.
نقشه ی بسیاری از خانه های مینیمال ساده و کارآمد هستند. این نگاه فضاها را قابل پیشبینی و مفید تر می کند. فرم های ساده، فضاهای باز، دیوار های داخلی ساده، استفاده هوشمندانه از فضا برای کمد های مخفی، تاکید روی منظره و نور طبیعی از مشخصه های اصلی طراحی داخلی مینیمال است. ورودی های غیر پیچیده و پنجره های بزرگ و ساده، اجتناب از ورودی و خروجی ها، انحنا ها و زوایای غیر ضروری، همچنین مقاطع ساده برای سقف، از دیگر مشخصه های خانه های مینیمال هستند.
رنگ
رنگ سفید، مناسب ترین رنگ برای ایجاد فضایی مینیمال است. استفاده از این رنگ به عنوان رنگ بنیادین می تواند پیوستگی و یکدستی بین دیوارها، کف و مبلمان به وجود آورد و به فضا نوعی نرمش و سادگی ببخشد؛ با این حال می توان از تونالیته رنگ های خنثی نیز استفاده کرد. (به عنوان مثال تونالیته های روشن خاکستری و قهوه ای). از آن جایی که این گونه تونالیته ها ممکن است فضا را کدر کنند، پیشنهاد می شود از رنگ های زنده و اشباع در اندازه کوچک برای ایجاد تضاد و سرزندگی در فضا استفاده شود. برای این منظور می توان تنها یک جسم مانند یک گلدان و یا یک مبل را به این دست رنگ ها در آورد.
نور
همان طور که گفتیم خانه هایی که به سبک مینیمالیسم طراحی می شود، خانه هایی است که کارایی بسیار بالایی دارد. یکی از مواردی که به کارآیی یک خانه بسیار کمک می کند استفاده از نور طبیعی خورشید است. برای همین مورد است که در خانه های با طراحی داخلی مینیمال پنجره های بزرگ و یا پنل های خورشیدی بزرگ بسیار استفاده می شود. که هم از نور طبیعی خورشید بهترین استفاده ممکن شود و همین طور از گرمایش درجهت تولید برق و یا گرم کردن خانه استفاده شود. محافظت از محیط زیست از دیگر مواردی است که در طراحی مینیمالیستی به آن توجه ویژه ای می شود.
پلان باز بین آشپزخانه و نشیمن اجازه می دهد نور طبیعی بیشتری وارد فضا شود. همچنین دیوارها با رنگ روشن، تزیینات کم و مدرن، فضاهای خالی با رنگ های خنثی همراه با لکه هایی از رنگ های دیگر به خانه آرامش می بخشد. در طراحی داخلی مینیمال فقط مبلمان و اثاثیه ضروری استفاده می شود. تا اشیا، فضای کافی برای تنفس را به اتاق بدهند.
جزئیات کوچک
زمانی که در یک خانه که به سبک مینیمالیستی طراحی شده است قدم بر می دارید. یکی از مواردی که کاملاً در آن قابل مشهود است لوازم تزیینی است که در آن استفاده شده است. قطعاً شما لوازم تزیینی زیاد و یا تجملی را در یک خانه مینیمالیستی مشاهده نخواهید کرد. معمولاً یک گلدان یا یکی یا دو تابلو تنها تزییناتی است که در خانه های این سبکی وجود دارد. نوعی خلوت بودن در تمام فضا کاملاً قابل حس است و این خالی بودن فضا حس آرامش و رهایی به شما می دهد.
در طراحی داخلی مینیمال از کابینت های ساده و جزییات تنها در حد نیاز استفاده می شود. در طراحی آشپزخانه درب های کابینت ها از صفحه های مسطح ساده، بدون فرورفتگی یا برآمدگی استفاده می شود. همچنین برای رسیدن به یکدستی بصری از یراق آلات مخفی برای حذف دستگیره ها نیز استفاده می شود.
مبلمان
بهترین مبلمان برای فضای مینیمال مبلمانی ساده، بدون طرح و مدرن است. مبلمان چوبی کوتاه (با سطح نشیمنگاه پایین) با طرح چوب ساده می تواند انتخابی درست باشد. برای ایجاد هماهنگی و پیوستگی در فضا، می توان از همین متریال برای پنجره ها، درها و کناف نیز استفاده کرد لیکن می بایست همواره از خطوط صاف و ظریف عمودی و افقی استفاده شود. به طور کلی می توان از متریالی چون استنلس استیل، شیشه یا چرم نیز در فضای مینیمال استفاده کرد. پنجره های لخت می توانند انتخابی مناسب باشند ولی در صورت تمایل می توان از پشت دری های مدرن و ساده به رنگ روشن و یا خنثی استفاده کرد. مبلمان می بایست بسیار ساده باشد و از هر گونه المان تزئینی یا دکوراتیو سنتی به دور باشد.
در طراحی داخلی مینیمال انتخاب متریال بواسطه دلیلی برای کارایی در فضا است. با ساده کردن فرم، متریال و جزییات می توان به مینیمالیسم رسید. مینیمالیسم درباره از بین بردن، بخشیدن اثاثیه خانه و تمیزی وسواس گونه نیست. فلسفه مینیمالیسم در مورد اولویت انتخاب، شفافیت و آرامش است. با تمرکز روی المان ها کمتر به اشیایی که در فضا داریم فرصت دیده شدن و توجه می دهیم.
کلام آخر
سبک مینیمالیسم در معماری و طراحی داخلی ، به طور کلی در سادگی خلاصه می شود. رنگ های خنثی، خطوط صاف و باریک و تعدادی انگشت شمار وسایل، فضایی ساده و منظم خلق می کند که بتوان در آن با خاطری آسوده، خستگی یک روز شلوغ را به در کنید.
ایده اصلی طراحی داخلی مینیمال کم کردن حواشی و رسیدن به کیفیت های بنیادی و سادگی است. مینیمالیسم، ساده کردن فضاهای زندگی و آشکارسازی خصیصه های بنیادی ساختمان هاست، به منظور آنکه نگرشی ساده نسبت به زندگی در افراد ایجاد کند.
فهرست محتوا
