آشنایی با ضوابط میلگرد بستر

ضوابط میلگرد بستر در ساخت دیوارهای ساختمانی

وزارت راه، مسکن و شهرسازی برای ارتقای اجرای صحیح مؤلفه های ساختمانی، دستورالعمل هایی برای استفاده از میلگرد بستر در دیوارها تعیین کرده است. بر اساس این ضوابط، حداقل قطر میلگرد باید ۴ میلیمتر و مفتول های آن نیز باید حداقل ۳ میلیمتر باشند. دیوارهای بلوکی، به دلیل دارا بودن عملکرد دوطرفه در جهات افقی، نیازمند تقویت هستند.

لذا طبق ضوابط شماره ۸۱۹ مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، در هر ۴۰ سانتی متر ارتفاع دیوار، باید یک ردیف میلگرد بستر نصب شده و سپس با ملاتی حداقل به ضخامت ۱.۵ سانتی متر پوشانده شود. برای اتصال دیوار به ستون استفاده از شاخک انتهایی میلگرد بستر کافی است و نیازی به نبشی یا ناودانی نیست. این اتصال می تواند به روش های مختلف مانند جوش یا پیچ و رولپلاک انجام شود و ایمنی بسیار بالایی را در کنار قیمت مناسب برای ساختمان شما ایجاد کند. قیمت میلگرد بستر در برابر ایمنی که ایجاد می کند بسیار ناچیز است.

 ضوابط ساخت و نصب میلگرد بستر بر اساس مبحث هشتم مقررات ملی

از سال ۱۳۹۲، آیین نامه ملی استفاده از میلگرد بستر برای افزایش مقاومت دیوارها و سقف ها در برابر زلزله تدوین شده است. بر اساس این آیین نامه در مبحث هشتم، چندین دستورالعمل اجرایی مطرح شده است:

در دیوارهای بنایی که از میلگرد بستر پیش ساخته استفاده می شود، باید حداقل یک سیم عرضی به قطر ۳ میلیمتر به ازای هر ۰.۲ مترمربع از سطح دیوار تعبیه شود.
– حداکثر فاصله عمودی برای آرماتور بستر ۴۰۰ میلیمتر می باشد.
– پوشش کامل دیوارها با دوغاب و ملات الزامی است، مطابق با ضوابط تنش های مجاز.
– حداکثر قطر مفتول ها برای ساخت میلگرد بستر نباید بیش از ۸ میلیمتر باشد.
– به ازای هر ۴۰ سانتی متر ارتفاع دیوار، نصب یک گیره الزامی است و باید جوشکاری انجام شود.

اصول کلیدی در اجرای میلگرد بستر

برای بهبود چسبندگی میلگرد با ملات، میلگردها را آجدار می سازند و مفتول های میانی به صورت عرضی در آن تعبیه می شود. میلگردها به طول ۳ متر و به صورت زوج هایی با فاصله عرضی ۵.۵، ۱۱، و ۱۵ سانتیمتر نصب می شوند. قطر مفتول ها ۳ میلیمتر و قطر اصلی آرماتور بستر حداقل ۴ میلیمتر باید باشد. نصب میلگرد بستر به دیوار یا ستون با استفاده از بولت و تفنگ مخصوص انجام می گیرد و در هنگام نصب، باید آن ها را درون بست های مخصوص قرار داد. برای جلوگیری از خوردگی، میلگردها باید دارای پوشش محافظ باشند.

 اتصال دیوارها به سازه

اتصال دیوارها به سازه باید به گونه ای باشد که در برابر خیز تیرها مقاوم باشد و ترک نخورد. در ضوابط شماره ۸۱۹، دیوارهای بلوکی به منظور مسلح سازی در جهات افقی توضیح داده شده اند که شامل استفاده از میلگرد بستر خرپایی یا نردبانی و بست های فولادی پیوسته یا منقطع می شود. همچنین، برای دیوارهایی که ارتفاع شان کمتر از ۳.۵ متر است، نیازی به اجرای وادار انتهایی نیست.

تفاوت میلگرد بستر با وال پست

تفاوت میلگرد بستر با وال پست مسئله ای است که بسیار مورد پرسش ساختمان کارها قرار می گیرد. در مقایسه بین وال پست و میلگرد بستر، تفاوت قابل توجهی در روش اجرا و نصب این دو عنصر ساختاری وجود دارد. میلگرد بستر به طور معمول در ملات بین آجرها قرار می گیرد و به این ترتیب در ساختار دیوار ادغام می شود. این روش نصب، روندی نسبتاً ساده و مرسوم در صنعت ساخت و ساز است. در مقابل، نصب وال پست مستلزم اتصال نبشی ها به سقف و پایه ستون است که فرآیندی پیچیده تر و زمان برتر محسوب می شود. به همین دلیل، می توان گفت که میلگرد بستر از نظر اجرایی و نصب، مزایای بیشتری نسبت به وال پست دارد و برای سازندگان و مهندسان، روندی آسان تر و کارآمدتر را فراهم می کند. این تفاوت در نحوه ی اجرا، تاثیر قابل توجهی بر انتخاب و کاربرد این عناصر در پروژه های ساختمانی دارد.

این راهنمایی ها هدف بهبود اجرای سازه ها و ارتقاء عمر و دوام آن ها دارد. استفاده از این ضوابط به افزایش استحکام دیوارها و کاهش خطرات در زمان بروز زلزله کمک شایانی می کند.